Η ιχνηλασιμότητα προϊόντων αναφέρεται στη δυνατότητα παρακολούθησης της αλυσίδας εφοδιασμού ενός προϊόντος από την αρχική του πηγή μέχρι τον τελικό καταναλωτή. Περιλαμβάνει τη συλλογή, την καταγραφή και τη διατήρηση πληροφοριών σχετικά με την προέλευση, τη διαδρομή, τις συνθήκες αποθήκευσης και μεταφοράς, καθώς και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει ένα προϊόν στην υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών.
Η ιχνηλασιμότητα προϊόντων έχει γίνει ακόμη πιο σημαντική στις τελευταίες δεκαετίες, καθώς οι καταναλωτές απαιτούν όλο και περισσότερο να γνωρίζουν την προέλευση και την ποιότητα των προϊόντων που αγοράζουν. Επιπλέον, η ιχνηλασιμότητα βοηθά στην αποφυγή και την αντιμετώπιση τυχόν προβλημάτων, όπως επιστροφές προϊόντων, ανάκληση ή ανακύκλωση.
Όσον αφορά τη νομοθεσία, οι ακριβείς κανονισμοί για την ιχνηλασιμότητα προϊόντων διαφέρουν ανάλογα με τη χώρα και την περιοχή. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για παράδειγμα, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου καθορίζει τις γενικές αρχές και απαιτήσεις της νομοθεσίας τροφίμων, περιλαμβανομένης της ιχνηλασιμότητας.
Οι εταιρείες πρέπει να συμμορφώνονται με την ισχύουσα νομοθεσία σχετικά με την ιχνηλασιμότητα προϊόντων και να διατηρούν κατάλληλους εγγράφους και μηχανισμούς παρακολούθησης που να τους επιτρέπουν να ανιχνεύουν και να ανακτούν πληροφορίες για τα προϊόντα τους. Η μη συμμόρφωση με τους κανονισμούς μπορεί να έχει σοβαρές νομικές και οικονομικές συνέπειες για τις εταιρείες.
Στην Ελλάδα, οι γενικές αρχές και απαιτήσεις της νομοθεσίας τροφίμων βασίζονται σε ευρωπαϊκές και εθνικές νομοθετικές πράξεις. Οι κύριες νομοθετικές πηγές περιλαμβάνουν:
1. Κώδικας Τροφίμων: Ο Κώδικας Τροφίμων της Ελλάδας (Νόμος 3587/2007) αποτελεί τον βασικό νόμο που ρυθμίζει τα τρόφιμα. Περιλαμβάνει διατάξεις για την υγειονομική ασφάλεια των τροφίμων, τις απαιτήσεις ποιότητας, τη σήμανση, την επισήμανση, την αποθήκευση, την παραγωγή και τη διάθεση τροφίμων στην αγορά.
2. Κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Οι κανονισμοί της ΕΕ έχουν άμεση ισχύ στην Ελλάδα και καλύπτουν πολλούς τομείς, όπως η υγειονομική ασφάλεια των τροφίμων, η επισήμανση, η ιχνηλασιμότητα, οι προδιαγραφές για συγκεκριμένα τρόφιμα και η χρήση προσθέτων.
3. Εθνικές Υπουργικές Αποφάσεις: Υπάρχουν επίσης εθνικές υπουργικές αποφάσεις που ορίζουν λεπτομερείς απαιτήσεις για συγκεκριμένες κατηγορίες τροφίμων, όπως η διαδικασία παραγωγής, η σήμανση και οι προδιαγραφές ποιότητας.
Οι απαιτήσεις της νομοθεσίας τροφίμων στην Ελλάδα περιλαμβάνουν θέματα όπως η προέλευση και η ασφάλεια των τροφίμων, η επισήμανση, η χρήση πρόσθετων και αρωματικών ουσιών, οι όροι αποθήκευσης και διανομής, η υγιεινή και η επιθεώρηση των επιχειρήσεων που ασχολούνται με τρόφιμα.
Για περισσότερες λεπτομέρειες και ενημέρωση σχετικά με τη νομοθεσία τροφίμων, επικοινωνήστε μαζί μας.
Leave a comment