Χειμωνιάτικα πιάτα με πρωταγωνιστές τα λουκάνικα

Τέτοια εποχή, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ήταν καιρός για χοιροσφάγια. Τότε που το κρέας έμπαινε σπάνια στο μενού, το σφάξιμο του γουρουνιού εφοδίαζε το χειμωνιάτικο τραπέζι. Τίποτα δεν πετιόταν. Μετά το ξελουρίδιασμα και το τεμάχισμα, κάθε τι έβρισκε τη θέση του. Να σου τα απάκια και τα σύγκλινα, να σου το λαρδί κι οι τσιγαρίδες. Και κάποια κομμάτια του κρέατος γέμιζαν τα έντερα κι αφήνονταν να ξεραθούν έξω από τα σπίτια ή στα κελάρια για να γίνουν λουκάνικα.

Τώρα τα πράγματα είναι πολύ εύκολα. Τα λουκάνικα τα βρίσκουμε έτοιμα, κάνοντας μια βόλτα μέχρι το σούπερ μάρκετ, το χασάπη ή κάποιο εξειδικευμένο καταστήματα τυριών και αλλαντικών, και σε πραγματικά μεγάλη γκάμα. Από μεγάλες εταιρίες κι από μικρούς παραγωγούς, με διαφορετικά ποσοστά λίπους, στεγνωμένα στον αέρα ή καπνιστά, με φυσικό ή τεχνητό έντερο, σε διάφορα μεγέθη, σχήματα και γεύσεις. Χωριάτικα, με πράσο, με πορτοκάλι, με σκόρδο, με κρεμμύδι, με ελιά, θυμάρι, φασκόμηλο, ρίγανη ή θρούμπι, μπούκοβο και πάπρικα. Το χοιρινό κρέας είναι το πιο διαδεδομένο, υπάρχουν όμως και λουκάνικα μοσχαρίσια, βοδινά, βουβαλίσια, κατσικίσια, γαλοπούλας, ακόμη και… λουκάνικα από κουνέλι.

Αντίστοιχα πολλοί είναι και οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να αξιοποιήσουμε όλα τα παραπάνω στην κουζίνα, εναλλάσσοντας τηγάνι, κατσαρόλα και φούρνο. Με τα αυγά, τα λουκάνικα είναι ακαταμάχητο ζευγάρι. Δίνουν γεύση και χαρακτήρα σε μια ομελέτα ή μια φριτάτα που βγαίνει λαχταριστή από το φούρνο. Με τα όσπρια (μαυρομάτικα φασόλια, γίγαντες, φακές κτλ.) ταιριάζουν πολύ. Συνδυασμένα με ντομάτα και λαχανικά γίνονται μια πλούσια και γρήγορη σάλτσα για τα ζυμαρικά. Και, εννοείται, κανείς δε λέει όχι σ’ ένα πιάτο σπετζοφάι (ό,τι πρέπει για βούτες) ή σε σε μια τηγανιά σβησμένη με μπίρα ή με κρασί. Όταν κάποια στιγμή θέλεις να ένα γρήγορο σάντουιτς, τα βάζεις σε ένα καρβελάκι με λίγη μουστάρδα και λίγη λαχανοσαλάτα ή καραμελωμένα κρεμμύδια, ενώ μπορείς εύκολα να σκαρώσεις κι ένα χοτ ντογκ.

ΠΗΓΗ