Η ιστορική ταβέρνα που γυρίστηκε η σκηνή με Σταυρίδη-Γκιωνάκη κλείνει μετά από 70 χρόνια

Κλειστό λόγω σύνταξης – Στην ταβέρνα του «Λαζάρου»! Με αυτό τον… τίτλο ο κ. Ανδρέας Γατσούλης αναγγέλει το τέλος της πιο ιστορικής (κινηματογραφικής) ταβέρνας του ελληνικού σινεμά. Πρόκειται για την ταβέρνα στο Λαγονήσι που γυρίστηκε η διάσημη σκηνή με τον Σταυρίδη και τον Γκιωνάκη και το περίφημο πια “πορτοκαλάδα θέτε, τι θέτε”!!!

Γράφει ο κ. Γατσούλης:

Στην ταβέρνα που ο αείμνηστος Νίκος Σταυρίδης ζήτησε μια πορτοκαλάδα από… πορτοκάλια από τον αφελή και κάπως παιχνιδιάρικο στις αντιδράσεις του Γιάννη Μπρίλη (που ο Γιάννης Γκιωνάκης υποδύεται με περίσσιο στόμφο και ύφος που έμεινε ανεπανάληπτο), είχα την τύχη να βρεθώ πολλάκις και να γευματίσω υπό την επιβλητική εικόνα της θάλασσας εκ δεξιών μου καθώς εισερχόμουν στο εν λόγω μαγαζί.

Όμως, σχεδόν 63 χρόνια μετά το γύρισμα της θρυλικής σκηνής των «Κίτρινων Γαντιών» της Φίνος Φιλμς, ο γαμπρός του ιδιοκτήτη της ταβέρνας ονόματι Θανάσης, θα έβαζε τίτλους τέλους στην σχεδόν εβδομηντακονταετή ιστορία στην παράδοση της ταβέρνας λέγοντας χαρακτηριστικά «Μέχρι εδώ ήταν – Τίτλοι τέλους».

Τον βρήκα να κάθεται κοντά στην θάλασσα πλησίον του μαγαζιού που άλλοτε έσφυζε από πελάτες και να ατενίζει την θάλασσα. Με θυμήθηκε μονομιάς όταν με είδε να πλησιάζω. Στενοχωρημένος καθώς ήταν, αφού η απόφασή του ήταν τελεσίδικη και έμοιαζε να έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου όπως για όλα άλλωστε στην ζωή, έτσι ήρθε και για αυτό το μαγαζί που ήταν ανοιχτό για σχεδόν 70 χρόνια.

«Αυτό το μαγαζί ενέχει πολλές αναμνήσεις και από που να ξεκινήσω» ήταν τα λόγια του όταν τον πλησίασα και πιάσαμε συζήτηση. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις ατάκες Σταυρίδη-Γκιωνάκη. Λέγανε πολλά χωρίς γραπτά» μου είπε.

Γέλαγε με την ψυχή του κάθε φορά που τα θυμόταν. Και ήταν όλοι εκεί την ημέρα που γυρίστηκε το έργο.

Πρωταγωνιστές και κομπάρσοι. Μάλιστα μου εκμυστηρεύτηκε ότι στην ταβέρνα του είχαν γευματίσει την ημέρα των γυρισμάτων όλοι μαζί: μουσακά και θαλασσινά που είχε ετοιμάσει η γυναίκα του!

Νιώθω τυχερός που είμαι φίλος του και που συζητώντας μαζί του έμαθα λεπτομέρειες του έργου που αλλιώς θα χάνονταν στο χρόνο σαν δάκρυα στην βροχή…

• Οι φωτογραφίες που παρατίθενται παρακάτω είναι μέρος της προσωπικής συλλογής μου

Πηγή: Ανδρέας Γατσούλης (κείμενο+φωτό)