Το αίτημα συζητήθηκε χθες στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας και μετά από ένσταση της ΓΣΕΕ παραπέμφθηκε στην Εθνική Επιτροπή Εργασίας, ένα όργανο που συνεδριάζει υπό την προεδρεία του πρωθυπουργού, θεσμοθετήθηκε το 2015 και έως σήμερα δεν έχει ενεργοποιηθεί. Το μεγάλο ερώτημα που εγείρεται, ωστόσο, μέσα από μια τέτοια κίνηση είναι το εξής: αντέχει ο κλάδος ακόμα μεγαλύτερη ανεργία;
Από τρίτες χώρες (π.χ. Μπαγκλαντές, Πακιστάν, Βαλκάνια) ζητούν οι εργοδοτικοί φορείς να κληθούν εργαζόμενοι για να καλύψουν τις κενές θέσεις στον τουρισμό και την εστίαση που την περυσινή τουριστική σεζόν ανήλθαν σε 60.000.
Το αίτημα συζητήθηκε χθες στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), παρουσία του προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου και των εκπροσώπων της ομοσπονδίας τουρισμού επισιτισμού, οι οποίοι εξέφρασαν έντονες διαμαρτυρίες για το ενδεχόμενο εισαγωγής μετακλητών αλλοδαπών.
Όλα αυτά, την ώρα που οι συνθήκες εργασίας στον κλάδο έχουν σταδιακά μέσα στα χρόνια της πανδημίας εξαθλιωθεί, με αποτέλεσμα το ζήτημα της εύρεσης προσωπικού να φτάνει ήδη σε ακραίο βαθμό, αφού ο εκάστοτε υποψήφιος εργαζόμενος εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια προτιμά να αναζητήσει εργασία σε αντίστοιχη θέση στο εξωτερικό, παρά να αντιμετωπίσει τις πολύ κακές συνθήκες εργασίας που συνοδεύουν μια θέση στον κλάδο. Πρόκειται αυτό να διορθωθεί με την εισροή εργαζομένων από τρίτες χώρες ή μάλλον… πάμε για το αντίθετο;
Καμπανάκι από την ομοσπονδία επισιτισμού τουρισμού
Όπως τονίζει ο πρόεδρος της ομοσπονδίας επισιτισμού τουρισμού Γιώργος Χότζογλου, «η εισροή 80.000 μετακλητών το καλοκαίρι θα αλλοιώσει το τοπίο της εργασίας τόσο σε επίπεδο εργασιακών δικαιωμάτων όσο και μισθών. Είναι προφανές ότι οι εργοδότες θα παρέχουν πολύ χαμηλότερες αμοιβές με περισσότερες ώρες δουλειάς στους αλλοδαπούς, προκαλώντας προβλήματα στον ανταγωνισμό. Επίσης αν οι παροχές και οι συνθήκες δουλειάς ήταν καλύτερες, οι θέσεις θα καλύπτονταν από 80.000 Έλληνες εργαζόμενους και το ποσοστό ανεργίας θα έπεφτε κάτω από το 10% και θα απελευθερώνονταν οι τριετίες».
Τελικά το ΑΣΕ, με ένσταση που υπέβαλε η ΓΣΕΕ, κρίθηκε αναρμόδιο να αποφασίσει γι’ αυτό το ζήτημα, το οποίο παραπέμφθηκε για συζήτηση στην Εθνική Επιτροπή Εργασίας, ένα όργανο που συνεδριάζει υπό την προεδρεία του πρωθυπουργού, θεσμοθετήθηκε το 2015 και έως σήμερα δεν έχει ενεργοποιηθεί.
Για την κλαδική σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων
Παράλληλα, η ομοσπονδία επισιτισμού τουρισμού καταγγέλλει ότι η κλαδική σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων που προβλέπει αυξήσεις έως 5,5% δεν έχει κηρυχθεί δύο μήνες μετά την υπογραφή της υποχρεωτική για όλο τον κλάδο από τον υπουργό Εργασίας.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλά ξενοδοχεία 12μηνης λειτουργίας να αμείβουν τους εργαζόμενους με τον κατώτατο μισθό των 713 ευρώ με το επιχείρημα ότι δεν είναι μέλη των εργοδοτικών οργανώσεων και ως εκ τούτου δεν είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν τη σύμβαση.
Τι ζητούν οι ξενοδόχοι
Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΞΕΕ) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ) έχουν ζητήσει με επιστολή τους προς την κυβέρνηση την «εισαγωγή» εργαζομένων από το εξωτερικό -τρίτες χώρες-, προκειμένου να εργαστούν στα ξενοδοχεία και σε άλλους τομείς του Τουρισμού.
Όπως τονίζουν στην επιστολή, στον κλάδο των ξενοδοχείων φέτος δεν μπόρεσαν να καλυφθούν συνολικά 61.000 θέσεις, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι είχαν ενταχθεί σε έναν «πλειστηριασμό» αμοιβών, αλλάζοντας εργοδότη κάθε τρεις και λίγο.
«Είναι γνωστό ότι ο τομέας του τουρισμού και ειδικά ο ξενοδοχειακός κλάδος αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια πολύ μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, οι οποίες συνιστούν τροχοπέδη στην αποτελεσματική λειτουργία του και στη διασφάλιση της παροχής ποιοτικών υπηρεσιών», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην κοινή επιστολή ΞΕΕ και ΠΟΞ προς τα συναρμόδια υπουργεία και τονίζεται:
«Κατά το έτος 2021 οι ελλείψεις σε προσωπικό μόνο στα ξενοδοχεία ξεπέρασαν τις 53.000. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ), οι αντίστοιχες ελλείψεις κατά το έτος 2022 ανήλθαν στις 60.000. Ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου του έτους 2023, οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις έχουν ήδη επιδοθεί σε αγώνα δρόμου στην εσωτερική αγορά, προκειμένου να προσελκύσουν προσωπικό, χωρίς τα επιθυμητά, όπως πληροφορούμαστε, αποτελέσματα. Το ίδιο συμβαίνει και σε όλες τις οικονομικά ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έχουν πλέον στραφεί στην αναζήτηση οικονομικών μεταναστών από τρίτες χώρες για να καλύψουν τις σχετικές ανάγκες τους. Πρόκειται, δυστυχώς για μια κατάσταση που παγιώνεται – ένα πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης».
Το άρθρο βασίζεται σε πληροφορίες από την imerisia.gr
Leave a comment