Tour d’ Argent: Αυτό είναι το εστιατόριο των VIPs

Όταν έληξε το lockdown στη Γαλλία, οι παραγωγοί του «Emily in Paris» είχαν προτείνει στο εμβληματικό παριζιάνικο εστιατόριο «Tour d’Argent» να κάνουν γυρίσματα στην αίθουσά του. Το αντάλλαγμα θα ήταν μια πλουσιοπάροχη αμοιβή και η αυξημένη δημοτικότητα του εστιατορίου μέσω των ινσταγκραμικών αναρτήσεων των ηθοποιών και της παγκόσμιας προβολής της σειράς. Η διεύθυνση του εστιατορίου αρνήθηκε την πρόταση.

Οι Αμερικανοί παραγωγοί προφανώς αγνοούσαν ότι είχαν να κάνουν με έναν θεσμό των ουρανίσκων. Ή ακόμα ότι το παλαιότερο εστιατόριο της Γαλλίας, που ιδρύθηκε το 1582 και στο οποίο έχουν γευματίσει από τον Τίοντορ Ρούζβελτ, τον Μπιλ Κλίντον και τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ μέχρι τη Ρίτα Χέιγουορθ, τον Μικ Τζάγκερ, τη Μαρία Κάλλας και τους τέως βασιλείς της Ελλάδος δεν χρειαζόταν τέτοιου είδους προβολή.

Στο «Tour d’Argent», επίσης, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία το πιρούνι, μια ανακάλυψη που ξεκίνησε από την Τοσκάνη. Δικαίως λοιπόν η επανέναρξή του το καλοκαίρι που πέρασε καλύφθηκε από τον διεθνή Τύπο.

Μιλήσαμε με τον ιδιοκτήτη του Αντρέ Τεράιγ, απόγονο της οικογένειας που κρατάει το εστιατόριο από την εποχή του παππού του, το 1911. Ο πατέρας του Αντρέ, Κλοντ Τεράιγ, μετά τον γάμο του με την κληρονόμο των στούντιο της Warner είχε κάνει το «Tour d’Argent» απαραίτητο πέρασμα όλων των Χολιγουντιανών σταρ.

GALA: Γιατί είχατε κλείσει;

ΑΝΤΡΕ ΤΕΡΑΪΓ: Για να εκτελέσουμε κάποιες πολύ σημαντικές εργασίες. Χρειάστηκαν 15 μήνες εργασίας και τέσσερα χρόνια προβληματισμού. Εχουμε κάνει πλήρη ανακαίνιση και έχουμε επεκτείνει το σύμπαν μας με μια νέα οροφή και ένα καινούριο μπαρ.

G.: Ποιος είναι ο αρχιτέκτονας που ανέλαβε αυτό το έργο;

Α.Τ.: Ο Φρανκ Ατζι, ο οποίος είναι ειδικευμένος στις ανακαινίσεις και στα 42 του, πιο νέος από εμένα, έχει ένα όραμα πολύ ακριβές, δίκαιο και μοντέρνο. Αντιλαμβάνεται την ιστορία και τις αξίες μας και διατηρεί μια ισορροπία. Εφαρμόζει το δικό του στυλ με τον δικό μας τρόπο.

G.: Διαθέτετε μέχρι και σάουνα…

Α.Τ.: Την έχουμε στη σουίτα πολυτελείας που διατηρούμε στο κτίριο του εστιατορίου.

G.: Επομένως, στο «Tour d’Argent» συνδυάζετε την εστίαση με τη φιλοξενία.

Α.Τ.: Ναι, πρόκειται για exclusive και υψηλού επιπέδου φιλοξενία σε ένα διαμέρισμα 150 τ.μ., στον πελάτη του οποίου διαθέτουμε και αυτοκίνητο. Η ιδέα της σάουνας οφείλεται εν μέρει και στην καταγωγή μου, είμαι μισός Φινλανδός. Σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ αναζωογονητικό να προσφέρουμε κάτι λίγο διαφορετικό.

G.: Ποιο είναι το προφίλ των πελατών που ενοικιάζουν τη σουίτα;

Α.Τ.: Θα έλεγα ότι είναι ένα ζευγάρι που έρχεται στο Παρίσι για το ταξίδι του μέλιτος και θέλει να βιώσει μια εξαιρετική εμπειρία. Βρισκόμαστε στην καρδιά του Παρισιού και η σουίτα βρίσκεται στον πέμπτο όροφο – όλη η πόλη στα πόδια σας με θέα στην Παναγία των Παρισίων και το πιο όμορφο ίσως σημείο του Σηκουάνα. Από την άλλη, πελάτες μας μπορεί να είναι όλοι όσοι επισκέπτονται το Παρίσι. Για εμάς δεν υπάρχουν δεσμεύσεις και περιορισμοί και είμαστε τυχεροί που δεχόμαστε κάθε είδους προσωπικότητα.

A.T.: Από το κόψιμο της πάπιας μέχρι την προετοιμασία ενός σουφλέ για δύο άτομα, όλα γίνονται μπροστά στον πελάτη. Οι κρέπες flambées, οι κρέπες Mademoiselle, όλα αυτά δημιουργούνται μέσα στην τραπεζαρία. Και είναι κάτι σαν σόου. Δίνει ζωή στην αίθουσα.

Ενας πελάτης θα περάσει από δύο έως πέντε ώρες μαζί μας και δεν πρέπει ούτε στιγμή να βαρεθεί. Πρέπει να υπάρχουν πολλές στιγμές, εκπλήξεις και στοιχεία. Το μπαρ στο ισόγειο είναι μέρος της εμπειρίας, τόσο στην αρχή όσο και στο τέλος. Η οροφή του πύργου είναι επίσης μέρος της εμπειρίας – αν ένας πελάτης θέλει να καπνίσει ένα πούρο, για παράδειγμα. Η ανοιχτή κουζίνα επιτρέπει στον πελάτη να βλέπει τους σεφ την ώρα της δημιουργίας. Υπάρχει μια προσδοκία διαφάνειας στην επιχείρηση εστιατορίων.

Έχουμε 25 άτομα στην κουζίνα, οπότε όταν βλέπεις 25 άτομα να εργάζονται είναι αρκετά εντυπωσιακό και πολύ όμορφο να το παρακολουθείς. Υπάρχει επίσης μια προσδοκία ειλικρίνειας όσον αφορά την ποιότητα των προϊόντων. Φροντίζουμε να διασφαλίσουμε ό,τι έχουμε. Για παράδειγμα, έχουμε ένα μεσημεριανό μενού που σερβίρουμε αποκλειστικά την Τρίτη το μεσημέρι. Υπάρχει μόνο το μεσημεριανό μενού, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε με μια πιο ακριβή σκηνοθεσία των πιάτων. Οπότε ναι, νομίζω ότι το θέαμα είναι πολύ σημαντικό.

G.: Yπάρχουν ανέκδοτα περιστατικά από διάσημους που ήρθαν κατά καιρούς να γευματίσουν στο εστιατόριό σας;

Α.Τ.: Ο Ορσον Ουέλς είχε προσγειωθεί με ελικόπτερο στην ταράτσα μας. Ο Ζαν Ρενό και ο Ζαν-Πολ Μπελμοντό διασκέδαζαν περπατώντας στους διαδρόμους ανάμεσα στα τραπέζια, κάτι που δεν άρεσε στους υπόλοιπους πελάτες. Ο Μπιλ Κλίντον διέσχισε το μισό Παρίσι σε ανάποδη κατεύθυνση με μια πομπή από 35 λιμουζίνες για να έρθει. Ηταν πολύ συμπαθής όμως, όπως όλοι οι Αμερικανοί.

G.: Ποιους θεωρείτε τους σημαντικότερους ανταγωνιστές σας;

Α.Τ.: Δεν χρησιμοποιούμε τον όρο «ανταγωνιστές», αλλά «συνάδελφοι». Εκτός από ιδιοκτήτης του «Tour d’Argent», είμαι μέλος της ένωσης εστιατορίων υψηλής γαστρονομίας με την ονομασία Grandes Tables du Monde. Σήμερα το πελατειακό κοινό είναι παγκόσμιο.

Τη μια μέρα μπορεί να δειπνήσουν στη Σιγκαπούρη, την επομένη στο «L’Osier» του Τόκιο και την άλλη στο «Dinner by Heston» του Λονδίνου ή στο «Bernardin» της Νέας Υόρκης. Η σημερινή πελατεία έχει ταξιδέψει περισσότερο. Ο ίδιος πελάτης έχει διαφορετικές απαιτήσεις ανά εστιατόριο.