Υπάρχει μια αλλαγή στη μάχη για το Κίεβο και οι αμυνόμενες δυνάμεις φαίνεται να πιάνουν τον εχθρό τους όλο και πιο απροστάτευτο
Για τον Στρατιώτη Volodymyr του ρωσικού στρατού, η κλήση του καθήκοντος δεν ήταν τόσο δυνατή όσο η κλήση της φύσης. Υπηρετώντας με μια δύναμη επίθεσης στα περίχωρα του Κιέβου , μπήκε κρυφά σε ένα δάσος για να κάνει την ανάγκη του.
Αλλά ενώ μπορεί να ήταν προτιμότερο από τον στενό θάλαμο ενός ρωσικού τεθωρακισμένου οχήματος, οι πλύσεις του στην ύπαιθρο σήμαιναν ότι άφησε τη φρουρά του μαζί με το παντελόνι του. Εντοπίστηκε από διερχόμενη ουκρανική περίπολος άμυνας και αιχμαλωτίστηκε, δίνοντας νέο νόημα στη φράση «Αφανισμένος στη δράση».
«Είχε περιπλανηθεί περίπου 500 μέτρα από τη θέση του και μόλις είχε ξεκουμπώσει το παντελόνι του για να πάρει ένα sh–», γέλασε ο Pavlo Maksym, ένας λοχίας με μια ουκρανική πολιτοφυλακή πολιτικής άμυνας στο χωριό Stoyanka, στη δυτική πλευρά του Κιέβου.
“Εμείς έρπαμε πάνω του, του δείξαμε τα όπλα μας και του είπαμε να μείνει σιωπηλός. Ήταν ένα στοίχημα γιατί αν είχε κάνει θόρυβο θα μπορούσε να μας είχε δώσει μακριά στις ρωσικές θέσεις, αλλά δεν το έκανε – ήταν απλά ένα νεαρό παιδί που δεν ήξερε τι έκανε».
Για τον Λοχία Maksym και τους συντρόφους του, ήταν η μόνη άμεση επαφή που είχαν με τους Ρώσους εχθρούς τους ένα μίλι μακριά, οι οποίοι συνήθως επικοινωνούσαν μόνο με όλμους. Ήταν, ωστόσο, εμβληματικό της ευρύτερης αλλαγής στη μάχη για το Κίεβο, στην οποία οι ουκρανικές δυνάμεις φαίνεται να πιάνουν τον ισχυρότερο εχθρό τους όλο και πιο απροστάτευτο.
Έχοντας ανακόψει τη ρωσική προέλαση στα βορειοδυτικά προάστια της πρωτεύουσας, οι ουκρανικές δυνάμεις πέρασαν την τελευταία εβδομάδα σε μια αντεπίθεση , ανακτώντας μια σειρά από ρωσικά χωριά στη γύρω ύπαιθρο.
Μια αξιολόγηση την Παρασκευή από το Υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας ανέφερε ότι η ουκρανική απώθηση είχε πλέον αναγκάσει ορισμένες ρωσικές μονάδες να απέχουν περισσότερα από 20 μίλια από την πρωτεύουσα.
Το απόγευμα της Παρασκευής, τεράστιες πέτρες καπνού φάνηκαν να παρασύρονται πάνω από το Κίεβο από τα βορειοδυτικά προάστια Irpin , Bucha και Hostomel, όπου είναι συγκεντρωμένη η ρωσική δύναμη. Το Υπουργείο Εξωτερικών είπε ότι η ουκρανική αντεπίθεση θα προσπαθήσει να περικυκλώσει εντελώς τα ρωσικά στρατεύματα, αποκόπτοντάς τα από «υπερεκτεταμένες γραμμές ανεφοδιασμού».
Στη Στογιάνκα, ένα μεγάλο χωριό ανάμεσα σε δάση και χωράφια, τα σημάδια που υπέστησαν τις πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής είναι παντού. Μεγάλο μέρος της εμπορικής περιοχής του χωριού έχει μετατραπεί σε ερείπια, με θραύσματα και συντρίμμια διάσπαρτα στους δρόμους. Τα σούπερ μάρκετ βρίσκονται κατεστραμμένα, τα ράφια τους γεμάτα φαγητό. Οι μόνοι άνθρωποι που εξακολουθούν να ζουν εκεί είναι ο κ. Maksym και οι σύντροφοί του – οι οποίοι την Παρασκευή εξακολουθούσαν να γελούν για το πώς έπιασαν τον Ρώσο αιχμάλωτό τους πριν από πέντε ημέρες.
«Τον συναντήσαμε ενώ διασώζαμε έναν άμαχο που είχε κολλήσει σε ένα σπίτι στην περιοχή που κατέλαβαν οι Ρώσοι», είπε ο λοχίας Maksym. «Ο στρατιώτης ήταν πολύ φοβισμένος, αλλά μόλις τον επιστρέψαμε στις γραμμές μας, του είπαμε ότι δεν ήμασταν σαν τον δικό του στρατό και ότι δεν επρόκειτο να τον σκοτώσουμε».
Ο σύντροφος του λοχία Maksym, Viktor, έδειξε ένα βίντεο με τον Ρώσο στρατιώτη – έναν πολυβολητή – να βαδίζουν σε μια σκυφτή θέση μέσα σε μερικά δάση. Το βίντεο τον έδειξε να κρατά κρατώντας ένα μπουκάλι νερό, ένα πακέτο πατατάκια και ένα μήλο που του έδωσαν οι απαγωγείς του.
Μια σαστισμένη έκφραση στο πρόσωπό του, αρνείται την πρόταση να τηλεφωνήσει στη μητέρα του στη Ρωσία , λέγοντας. «Όχι, δεν θέλω να ξέρει ότι είμαι εδώ».
«Μας είπε ότι δεν είχαν προμήθειες για δύο εβδομάδες και ότι του συμπεριφερόμασταν καλύτερα από τους αξιωματικούς του στρατού του», πρόσθεσε ο λοχίας Μαξίμ. «Είπε ότι ενώ οι απλοί στρατιώτες ζούσαν άσχημα, οι αξιωματικοί έμεναν σε κοντινά σπίτια και μεθούσαν».
Οι ήχοι των κοντινών βομβών και των πυροβολισμών εξακολουθούσαν να ακούγονται στη Στογιάνκα την Παρασκευή, προκαλώντας φρενίτιδα τις αγέλες των κατοικίδιων σκύλων που τρέχουν ξέφρενα γύρω από το χωριό. Κάποια στιγμή, ένα μικρό κατασκοπευτικό drone βούιζε επίσης από πάνω. Όμως, οι υπερασπιστές του χωριού ισχυρίστηκαν ότι το μεγαλύτερο μέρος των βομβαρδισμών ήταν τώρα εξερχόμενες ουκρανικές σάλβο και όχι εισερχόμενες ρωσικές.
«Αρχίζουμε να νιώθουμε ότι κερδίζουμε»
«Οι βομβαρδισμοί της Ουκρανίας είναι αρκετά έντονοι, αλλά οι ρωσικές απαντήσεις τώρα είναι λίγες», είπε ο Αντρέι Ανατσούκ, 50 ετών, επισκευαστής αυτοκινήτων που συνεργάζεται με την αμυντική πολιτοφυλακή. “Στην αρχή του πολέμου ήταν αρκετά εκφοβιστικό εδώ με όλο τον ρωσικό βομβαρδισμό, αλλά τώρα αρχίζει να νιώθουμε ότι κερδίζουμε. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε τώρα είναι να τους περικυκλώσουμε.”
Πράγματι, πολλά από τα χωριά γύρω από τη Στογιάνκα φαίνονται ήδη καλά προσαρμοσμένα στη ζωή κάτω από τα πυρά. Μεγάλο μέρος του αποτελείται από εύπορους οικισμούς επιβατών, με νεόκτιστα κτήματα που δεν θα έμοιαζαν παράξενα στις Home Counties του Λονδίνου. Τα καταστήματα παραμένουν ανοιχτά και σε ένα σούπερ μάρκετ, στρατιώτες με τα τουφέκια στους ώμους τους περιφέρονταν στους διαδρόμους με τρόλεϊ.
Ωστόσο, τα όπλα της Ρωσίας δεν ήταν καθόλου σιωπηλά. Ο καπνός εξακολουθούσε να ανεβαίνει από μια πυρκαγιά σε μια αποθήκη καυσίμων στην Kalynivka, 15 μίλια νότια της Stoyanka, μετά από επίθεση με πύραυλο κρουζ από το ρωσικό ναυτικό το βράδυ της Πέμπτης.
Και καθώς η The Telegraph περνούσε με το αυτοκίνητο από το χωριό Sviatopetrivske, νότια της Stoyanka, δύο κρούσεις ρωσικών βομβαρδισμών έστειλαν μεγάλα σύννεφα μανιταριού γκρίζου καπνού στον απογευματινό ουρανό. Η επίθεση φάνηκε να είχε στόχο ορισμένα στρατιωτικά οχήματα που ήταν σταθμευμένα κοντά σε κατοικημένη περιοχή, με ισχυρές εκρήξεις να ηχούν από τις φλόγες που ακολούθησαν καθώς πυρομαχικά πήραν φωτιά.
Εν τω μεταξύ, ο στρατιώτης Volodymyr, ο αιχμάλωτος Ρώσος πολυβολητής, πιστεύεται τώρα ότι βρίσκεται σε στρατόπεδο Ουκρανών Αιχμαλώτων Πολέμου. Η άδοξη σύλληψή του μπορεί να μην είναι μια ιστορία πολέμου για να μοιραστεί με τους συναδέλφους του Αιχμαλώτους – ή ακόμη και τα εγγόνια του. Αλλά θα μπορούσε να ήταν χειρότερο.
«Ήμασταν πολύ θυμωμένοι όταν τον πιάσαμε, εξαιτίας αυτού που έκαναν οι Ρώσοι εδώ», είπε ο Βίκτορ. «Θα μπορούσαμε να τον είχαμε σκοτώσει – αλλά απλώς τον παραδώσαμε στη στρατιωτική ασφάλεια».
Leave a comment