Ο Άγιος Νικόλαος ο θαυματουργός

Το όνομά του βρίσκεται στα χείλη των ναυτικών αλλά και όσων ταξιδεύουν στη θάλασσα. Οι ψαράδες δίνουν το όνομά του στις βάρκες τους για να έχουν την ευλογία του. Μυροβλήτης και θαυματουργός, ο Άγιος Νικόλαος είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους πιστούς.

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 μ. Χ. στα Πάταρα της Λυκίας. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια η οποία του πρόσφερε επιμελημένη μόρφωση. Οι γονείς του καλλιέργησαν την πίστη και την ευλάβειά του στον Θεό. Ο Νικόλαος έμεινε μικρός ορφανός, κληρονομώντας μεγάλη περιουσία.

Εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα αισθήματα, αφιέρωσε τη ζωή του στον Θεό και στον συνάνθρωπο. Διέθετε την περιουσία του για να βοηθά τους αδύναμους, να ανακουφίζει τα ορφανά, τις χήρες, τους άπορους. Στη ζωή του έδωσε μεγάλους αγώνες για την προστασία των ανθρώπων αυτών και ίδρυσε πολλά νοσοκομεία.

Ο ασκητής επίσκοπος

Ο Νικόλαος αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο. Χωρίς να το επιδιώξει, ξεχώριζε λόγω των αρετών του. Έτσι χειροτονήθηκε αρχικά ιερέας στα Πάταρα και αργότερα Αρχιεπίσκοπος Μύρων. Από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και με παρρησία κήρυττε τις αλήθειες του Ευαγγελίου. Για τον λόγο αυτό συνελήφθη κάποια στιγμή από τους τοπικούς άρχοντες και φυλακίστηκε.

Όταν έγινε αυτοκράτορας ο Μέγας Κωνσταντίνος, όλοι οι χριστιανοί που ήταν φυλακισμένοι ελευθερώθηκαν. Έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο των Μύρων. Έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, ξεχωρίζοντας για τη σοφία και το ήθος του.

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας, όσο ακόμη ήταν στη ζωή. Τα θαύματά του συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατό του και συνεχίζονται. Υπάρχουν καταγεγραμμένα πάμπολλα περιστατικά όπου ο άγιος σώζει ανθρώπους. Κάποτε κινδύνευε κάποιος στη θάλασσα λόγω σφοδρών ανέμων. Επικαλέστηκε το όνομα του αγίου και σώθηκε. Μάλιστα, ενώ βρισκόταν στην μέση του πελάγους, βρέθηκε αβλαβής στο σπίτι του. Μόλις το θαύμα αυτό έγινε γνωστό στην Κωνσταντινούπολη, οι πιστοί τέλεσαν λιτανεία και αγρυπνία προς τιμήν του αγίου.

Ο Άγιος Νικόλαος έφυγε από αυτή τη ζωή στις 6 Δεκεμβρίου του 343 μ. Χ και τάφηκε στα Μύρα της Λυκίας όπου διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος. Το 1807 κάποιοι ναύτες αφαίρεσαν τα λείψανά του από εκεί και τα μετέφεραν στο Μπάρι της Ιταλίας. Τα λείψανα του αγίου τοποθετήθηκαν στον ναό του αγίου Στεφάνου και άρχισαν να αναβλύζουν μύρο κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας. Οι πιστοί το συνέλεγαν σε δοχεία και το χρησιμοποιούσαν για θεραπεία στις ασθένειες.

Τα ιερά λείψανα του αγίου Νικολάου έχουν εξετασθεί δύο φορές από ειδικούς επιστήμονες. Ο αναγνωριστικός τους έλεγχος έχει αποδείξει ότι ανήκουν στον Άγιο Νικόλαο. Η τελευταία έρευνα έδειξε, μάλιστα, ότι ο άγιος πρέπει να είχε υποφέρει πολύ κάτω από δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης οι οποίες του άφησαν σημάδια στην υπόλοιπη ζωή του. Επίσης, με τις εξετάσεις των λειψάνων του αγίου αποδείχθηκε επιστημονικά η μυροβλησία τους.

Ο Άγιος Νικόλαος είναι προστάτης των ναυτικών και του Πολεμικού Ναυτικού της χώρας μας. Η μνήμη του τιμάται στις 6 Δεκεμβρίου.