Κύριε διευθυντά…
Κύριε διευθυντά
Στο άρθρο του στην «Κ» τής 12/3 ο εξαίρετος Τάκης Θεοδωρόπουλος διερωτάται: «Πόσοι άλλοι οργανισμοί του Δημοσίου λειτουργούν με τους όρους του ΟΣΕ; Πόσοι γιατροί… βρίσκονται στη θέση τους… με τον τρόπο του σταθμάρχη (της Λάρισας);».
Απάντηση: Ουδείς γνωρίζει. Και το χειρότερο, ουδείς δύναται να γνωρίζει. Διότι, για να χαρακτηρίσεις έναν επαγγελματία επαρκή ή ανεπαρκή, πρέπει να διαθέτεις κριτήρια που χαράσσουν τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ επάρκειας και ανεπάρκειας. Ομως σε πολλούς τομείς της μεταπτυχιακής ιατρικής μας εκπαίδευσης δεν διαθέτουμε τέτοια κριτήρια. Και σε όσους διαθέτουμε, αυτά είναι πολύ ελαστικά. Δεν έχουμε όργανο αρμόδιο για θέσπιση κριτηρίων. Και από την ίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας ουδέποτε έχουμε διεξαγάγει έστω μία αξιολόγηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Εξαιτίας αυτού χορηγούνται τίτλοι ειδικότητας όχι μόνον σε άξιους γιατρούς με άρτια επιστημονική και επαγγελματική κατάρτιση, που ευτυχώς έχουμε και τέτοιους πολλούς, αλλά και σε αρκετούς ανεπαρκείς. Ετσι έχουμε γιατρούς με ειδικότητα Χειρουργικής Θώρακος και Καρδίας, οι οποίοι ως εκπαιδευόμενοι ουδέποτε εκτέλεσαν έστω μία λοβεκτομή πνεύμονα ή μία αντικατάσταση καρδιακής βαλβίδας. Αντίστοιχα δεδομένα υπάρχουν σε πλείστες αν όχι σε όλες τις ιατρικές ειδικότητες. Οι δυσμενείς επιπτώσεις αυτής της στρέβλωσης στην ποιότητα των παρεχόμενων ιατρικών υπηρεσιών υγείας στον Ελληνα πολίτη είναι προφανείς.
Για εξάλειψη αυτών των παθογενειών η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει εκδώσει οδηγίες και συστάσεις, ώστε όλοι οι πολίτες της να απολαμβάνουν ιατρικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου. Η πρώτη οδηγία εκδόθηκε πριν από μισόν σχεδόν αιώνα (Council Directive 5/363/ EEC 16.06.1975). Και έχει ως κύρια χαρακτηριστικά τη διαφάνεια, την αξιοκρατία και την αξιολόγηση. Ωστόσο, η Ελλάδα αρνείται να την εφαρμόσει.
Πηγή: ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΔΟΣΙΟΣ, kathimerini.gr
Leave a comment