Μετά από 26 χρόνια λειτουργίας, ένα βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριο στο Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας κλείνει λόγω υπερβολικά υψηλού κόστους – τόσο για τους πελάτες όσο και για τους υπεύθυνους του εστιατορίου.
Το Deanes EIPIC, το fine dining εστιατόριο – ναυαρχίδα μιας αυτοκρατορίας που ξεκίνησε ο Βορειοϊρλανδός σεφ Μάικλ Ντιν τη δεκαετία του 1990, κέρδισε το πρώτο του αστέρι Michelin μέσα σε ένα χρόνο από την έναρξη λειτουργίας του το 1997.
Ωστόσο, αυτό το μήνα η εταιρεία ανακοίνωσε ότι το Deanes EIPIC θα κλείσει μέχρι το τέλος του 2023 λόγω της αυξημένης ευαισθησίας των πελατών στις τιμές (που στη γλώσσα του μάρκετινγκ σημαίνει ότι οι πελάτες βρίσκουν το εστιατόριο πανάκριβο) και των επιπτώσεων του COVID, του Brexit και της κρίσης του κόστους ζωής.
Ο επικεφαλής σεφ Αλεξ Γκριν, φιναλίστ της βρετανικής τηλεοπτικής εκπομπής «Great British Menu», δήλωσε στο CNNi ότι βλέπει την κίνηση αυτή ως σύμπτωμα μιας αυξανόμενης τάσης στον κλάδο της εστίασης και της φιλοξενίας.
«Οι άνθρωποι έχουν μια προσδοκία όταν περνούν τις πόρτες του EIPIC. Το κόστος για την ικανοποίηση αυτής της προσδοκίας έχει διπλασιαστεί από το λοκντάουν και μετά, έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Και δεν μπορούμε να διπλασιάσουμε την τιμή».
Τα μενού γευσιγνωσίας στο EIPIC κοστίζουν 115 ευρώ το άτομο – σίγουρα δεν είναι από τα ακριβότερα για τη συγκεκριμένη κατηγορία εστιατορίου. Αλλά, ως μικρή πόλη, το Μπέλφαστ δεν έχει τη ροή των πλούσιων θαμώνων που συναντάμε σε μητροπόλεις όπως το Λονδίνο ή το Παρίσι.
Το EIPIC ακολουθεί το κλασικό μοντέλο του fine dining με το οποίο έχουν κερδηθεί πολλά αστέρια Michelin σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Ωστόσο, λέει ο Γκριν, «το πιο πολυτελές άκρο της εστίασης, τα λευκά λινά τραπεζομάντιλα και το σέρβις και τα λοιπά, φαίνεται ότι έχει αρχίσει να ξεπερνιέται».
Τα σύγχρονα εστιατόρια με αστέρια Michelin είναι «πιο απογυμνωμένα», προσθέτει. Ενώ το πάθος, η αφοσίωση και η ποιότητα του φαγητού εξακολουθούν να υπάρχουν, «δεν έχεις το λευκό λινό τραπεζομάντιλο, δεν έχεις το ίδιο επίπεδο εξυπηρέτησης» και η εξυπηρέτηση του πελάτη είναι πιο οικονομική. Αν και υπάρχει ακόμη αγορά για το παραδοσιακό fine dining, αυτή συρρικνώνεται.
Ένα ακόμη πρόβλημα, γενικότερα στη Βρετανία, είναι η έλλειψη εργατικού δυναμικού. «Το θέμα είναι να βρεις το κατάλληλο προσωπικό, με το σωστό επίπεδο αφοσίωσης, γνώσεων, τα πάντα», λέει ο Γκριν. «Είναι πολύ δύσκολο να το βρεις και πολύ ακριβό να το αποκτήσεις».
Λουκέτα υψηλής γαστρονομίας
Το Deanes EIPIC είναι το τελευταίο σε μια σειρά εστιατορίων υψηλού προφίλ που βάζουν λουκέτο. Τον Ιανουάριο, ένα από τα πιο διάσημα εστιατόρια στον κόσμο, το Noma της Κοπεγχάγης, ανακοίνωσε ότι κλείνει, με τον ιδιοκτήτη Ρενέ Ρετζέπι να δηλώνει στους New York Times ότι το επιχειρηματικό μοντέλο της υψηλής γαστρονομίας ήταν «μη βιώσιμο». Και τον Αύγουστο, ο Άγγλο-Γάλλος διάσημος σεφ Μισέλ Ρου ο νεότερος, ανακοίνωσε ότι θα κλείσει το βραβευμένο με δύο αστέρια Michelin εστιατόριο Le Gavroche στο Λονδίνο τον ερχόμενο Ιανουάριο για να «βρει χρόνο για μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ εργασίας και ζωής».
Με πληροφορίες από: Michelin-starred restaurant closes because it’s too expensive by Maureen O’Hare, CNN
Leave a comment