Λίνα Τσιρέκα
Πόσα ζαχαροπλαστεία κατέβασαν ρολά στη Θεσσαλονίκη – Απαιτούνται άμεσα μέτρα για την αποφυγή νέων λουκέτων, λένε εκπρόσωποι του κλάδου
Περισσότερα από ένα ζαχαροπλαστεία τον μήνα κλείνουν τους τελευταίους δέκα μήνες στη Θεσσαλονίκη ως απόρροια του υψηλού ενεργειακού κόστους, του ράλι των τιμών των πρώτων υλών αλλά και της συνταξιοδότησης των ιδιοκτητών τους, με τα παιδιά τους να μην επιθυμούν να γίνουν συνεχιστές των οικογενειακών επιχειρήσεων καθώς δεν βλέπουν να υπάρχει προοπτική.
Και όμως, στην «πόλη του γλυκού», τη Θεσσαλονίκη, από την αρχή του έτους μέχρι και σήμερα, τουλάχιστον 15 επιχειρήσεις, κυρίως παλιές αλλά και νεότερες, κατέβασαν ρολά ενώ κάποιες περιόρισαν τον αριθμό των καταστημάτων τους, τάση που, όπως λένε εκπρόσωποι του κλάδου, αν δεν ληφθούν ουσιαστικά μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων, που είναι εκ των πραγμάτων λόγω του αντικειμένου τους ενεργοβόρες, αναμένεται να συνεχιστεί με άγνωστες διαστάσεις.
«Τείνει να μηδενιστεί το κέρδος μας. Ένα μέσο ζαχαροπλαστείο πέρυσι πλήρωνε 1.500 ευρώ τον μήνα για το ρεύμα, ποσό που φέτος έχει υπερδιπλασιαστεί αγγίζοντας τα 4.000 ευρώ. Την ίδια ώρα οι καταναλωτές είναι άκρως συγκρατημένοι, θέλουν να ψωνίσουν αλλά δεν μπορούν, περιμένουν τις ημέρες της μισθοδοσίας. Ρωτούν τις τιμές και αγοράζουν μικρότερες ποσότητες από αυτές που ενδεχομένως χρειάζονται καθώς δεν τους επαρκούν τα χρήματα. Είναι φαινόμενα που κατά την περίοδο του κορωνοϊού είχαν εκλείψει και τώρα επανέρχονται» σημειώνει στη Voria.gr o πρόεδρος της Συντεχνίας Καταστηματαρχών Ζαχαροπλαστών Θεσσαλονίκης και β ´αντιπρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου της πόλης, Μάριος Παπαδόπουλος, υπογραμμίζοντας πως πλέον αρκετοί συνάδελφοί του λένε πως «δεν αξίζει να εργαζόμαστε, όταν δεν μπορούμε να φέρουμε ούτε έναν μέτριο μισθό στο σπίτι μας».
Οι τιμές των πρώτων υλών τρέχουν με… χίλια
Η κατάσταση φαίνεται να έχει ξεφύγει με τις τιμές των πρώτων υλών να έχουν επιδοθεί σε ρεκόρ συνεχών ανόδων. Η ζάχαρη κρατά τα σκήπτρα καθώς η τιμή του κιλού τον Ιανουάριο του 2021 πωλούνταν, προ ΦΠΑ, 45 λεπτά, ενώ τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους εκτινάχθηκε στο 1 ευρώ και 20 λεπτά, αύξηση που φθάνει το 165%. Την ανηφόρα τράβηξε και η τιμή του κιλού του βουτύρου καθώς έχει εκτοξευτεί στα 8,50 ευρώ προ ΦΠΑ όταν τον Ιανουάριο του προηγούμενου έτους πωλούνταν προς 5,25 ευρώ. Η καρτέλα των 30 αβγών από 3,10 ευρώ ένα χρόνο πριν πλέον πωλείται 4,70 ευρώ.
Αναπόφευκτα όπως εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος οι επιχειρήσεις μειώνουν την παραγωγή τους. «Όλοι προσδοκούν σε ένα θαύμα» σημειώνει χαρακτηριστικά λέγοντας πως κάποιες επιχειρήσεις κρατούνται με νύχια και με δόντια ροκανίζοντας τα ταμειακά αποθέματά τους, ωστόσο το ερώτημα είναι μέχρι ποτέ θα μπορούν να το κάνουν.
«Πρέπει να ληφθούν μέτρα»
Τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για την ελάφρυνση από το ενεργειακό ράλι, σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο, ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο «δεν επαρκούν». Σύμφωνα με τον ίδιο πρέπει να υπάρξουν ουσιαστικά μέτρα για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας και στηρίζουν την απασχόληση. Θα πρέπει να εφαρμοστεί η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα, τακτική που εφαρμόζεται με επιτυχία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. «Την ώρα που η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα δεν στηρίζεται επαρκώς, υπάρχει η δαμόκλειος σπάθη των συχνά εξωφρενικών προστίμων, για παράδειγμα από τη μη χρήση της ψηφιακής πλατφόρμας mydata. Τα μέτρα που επιβάλλονται από την κυβέρνηση θα πρέπει να δοκιμάζονται πρώτα σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις και όχι να εφαρμόζονται στις μικρές που δεν έχουν τις κατάλληλες υποδομές» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Leave a comment