Klaus Schwab: Μετά τον κορονοϊό, η «Μεγάλη Επανεκκίνηση»
Μετάφραση και Επιμέλεια κειμένου
Ειρήνη Καρύδη
Ο 82χρονος καθηγητής, Klaus Schwab, ιδρυτής/πρόεδρος του «Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ» και συγγραφέας του βιβλίου «COVID-19: The Grat Reset», ξαναχτύπησε τον Ιούνιο του 2020 με μία αποκαλυπτική ομιλία όπου περιγράφει ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για ένα κόσμο διαφορετικό.
«Τα lockdown εξαιτίας του COVID-19 μπορεί να ελαττώνονται σταδιακά, αλλά το άγχος για τις παγκόσμιες κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις εξακολουθεί να αυξάνεται. Η δικαιολογημένη ανησυχία που υπάρχει έχει ξεκινήσει από την έντονη οικονομική ύφεση που θα αντιμετωπίσουμε και είναι πιθανό να χαρακτηριστεί χειρότερη από αυτή της δεκαετίας του 1930.
Επομένως, με την παραπάνω προοπτική να πλησιάζει, ο κόσμος πρέπει να δράσει γρήγορα και από κοινού επαναπροσδιορίζοντας όλες τις πτυχές τις οικονομίας και της κοινωνίας, από την εκπαίδευση έως την καθημερινότητα και τις συνθήκες εργασίας.
Κάθε χώρα, από τις Ηνωμένες Πολιτείες έως την Κίνα, θα πρέπει να συμμετάσχει σε αυτή αλλαγή και κάθε βιομηχανία, από το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και την τεχνολογία, πρέπει να «επανασχηματιστεί». Εν ολίγοις, χρειαζόμαστε μια «Μεγάλη Επανεκκίνηση» («Great Reset) του καπιταλισμού.
Τι προσφέρει το «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ» μετά την εμφάνιση του κοροναϊού;
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ενταχθείτε στην ιδέα της «Μεγάλης Επανεκκίνησης», αλλά το πιο άμεσο είναι η πανδημία του COVID-19. Έχοντας ήδη οδηγήσει σε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, η πανδημία αντιπροσωπεύει μια από τις χειρότερες κρίσεις δημόσιας υγείας στην πρόσφατη ιστορία. Και, με τα θύματα να συνεχίζουν να αυξάνονται σε πολλά μέρη του κόσμου, συνειδητοποιούμε ότι το τέλος απέχει πολύ.
Αυτό θα έχει σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες για την οικονομική ανάπτυξη, το δημόσιο χρέος, την απασχόληση και την ανθρώπινη ευημερία.
Σύμφωνα με τους Financial Times, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος έχει ήδη φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο, ενώ, η ανεργία ανεβαίνει στα ύψη σε πολλές χώρες: στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, ένας στους τέσσερις εργαζόμενους, απολύθηκε και παραμένει άνεργος από τα μέσα του Μαρτίου.
Ήδη μάλιστα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προέβλεψε ότι η παγκόσμια οικονομία το 2020 θα συρρικνωθεί κατά 3% – υποβάθμιση 6,3 ποσοστιαίων μονάδων σε μόλις τέσσερις μήνες.
Όλα αυτά θα επιδεινώσουν το τεταμένο κλίμα και τις κοινωνικές κρίσεις που αναμένονται.
Ορισμένες χώρες μάλιστα, έχουν ήδη χρησιμοποιήσει την κρίση COVID-19 ως δικαιολογία για την αποδυνάμωση της περιβαλλοντικής προστασίας και τα κοινωνικά δεινά που εντείνονται όπως η αυξανόμενη ανισότητα – για παράδειγμα ο συνδυασμένος πλούτος των δισεκατομμυριούχων των ΗΠΑ (υπέρ-πλούσιοι), αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα όλες αυτές οι κρίσεις, μαζί με τον COVID-19, θα εμβαθύνουν και θα κάνουν τον κόσμο ακόμα πιο εύθραυστο, ενώ τα στοιχειώδη μέτρα και οι λύσεις με “lockdown-ακορντεόν» δεν αρκούν για την αποτροπή αυτού του σεναρίου.
Πρέπει να οικοδομήσουμε εντελώς νέα θεμέλια για τα οικονομικά και κοινωνικά μας συστήματα, κάτι το οποίο δεν είναι αδύνατο. Αναλογιστείτε πόσο γρήγορα κάναμε ριζικές αλλαγές στην καθημερινότητα μας, όταν ακόμα και οι μικρές επιχειρήσεις και ιδιώτες ενέταξαν πρακτικές που από καιρό ισχυρίζονται ότι δεν τους ήταν απαραίτητες, όπως η εργασία από το σπίτι.
Ομοίως, οι πληθυσμοί έχουν δείξει συντριπτικά την προθυμία να κάνουν θυσίες για χάρη της υγειονομικής περίθαλψης και των ευάλωτων πληθυσμών, π.χ οι ηλικιωμένοι.
Επίσης πολλές εταιρείες έχουν ξεκινήσει για να υποστηρίζουν τους εργαζόμενους, τους πελάτες και τις τοπικές κοινότητές τους, στρεφόμενοι προς το είδος του καπιταλισμού που προηγουμένως είχαν αποδοκιμάσει.
Είναι σαφές ότι υπάρχει η θέληση για επανοικοδόμηση μιας καλύτερης κοινωνίας για να εξασφαλίσουμε τη «Μεγάλη Επανεκκίνηση» που χρειαζόμαστε απελπισμένα.
Αυτό βέβαια απαιτεί ισχυρότερες και πιο αποτελεσματικές κυβερνήσεις, και αυτό απαιτεί τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε κάθε βήμα.
Η ατζέντα του «Great Reset» θα έχει τρία βασικά στοιχεία:
Το πρώτο θα οδηγήσει την αγορά σε πιο δίκαια αποτελέσματα.
Για το σκοπό αυτό, οι κυβερνήσεις πρέπει να βελτιώσουν τον οικονομικό τομέα τους για παράδειγμα την φορολογική πολιτική τους, να αναβαθμίσουν τις εμπορικές ρυθμίσεις και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για μια «οικονομία των ενδιαφερομένων μερών».
Έτσι σε μια εποχή μείωσης των φορολογικών βάσεων και του αυξανόμενου δημόσιου χρέους, οι κυβερνήσεις έχουν ένα ισχυρό κίνητρο να συνεχίσουν μια τέτοια δράση.
Επιπλέον, οι κυβερνήσεις πρέπει να εφαρμόσουν μακροχρόνιες μεταρρυθμίσεις που προωθούν πιο δίκαια αποτελέσματα. Ανάλογα με τη χώρα, αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν αλλαγές στους φόρους περιουσίας, την απόσυρση επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων και νέους κανόνες που διέπουν τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, το εμπόριο και τον ανταγωνισμό.
Η δεύτερη συνιστώσα της ατζέντας του «Great Reset» θα διασφαλίσει ότι οι επενδύσεις προωθούν κοινούς στόχους, όπως η ισότητα και η βιωσιμότητα.
Εδώ, τα προγράμματα μεγάλης κλίμακας δαπανών που εφαρμόζουν πολλές κυβερνήσεις αντιπροσωπεύουν μια σημαντική ευκαιρία για πρόοδο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μάλιστα για πρώτη φορά, παρουσίασε σχέδια για το ταμείο ανάκτησης της τάξης των 750 δισεκατομμυρίων ευρώ (826 δισεκατομμύρια δολάρια). Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ιαπωνία έχουν ήδη φιλόδοξα σχέδια οικονομικής επανάκαμψης.
Αντί να χρησιμοποιούμε τα κεφάλαια και τις επενδύσεις από ιδιωτικούς φορείς και συνταξιοδοτικά ταμεία για να καλύψουμε ρωγμές στο παλιό σύστημα, θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε ένα νέο, πιο ανθεκτικό, δίκαιο και βιώσιμο κράτος.
Αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, την ενίσχυση της «πράσινης» αστικής υποδομής και τη δημιουργία κινήτρων για την βελτίωση των βιομηχανιών.
Η τρίτη και τελική προτεραιότητα της ατζέντας του «Great Reset» είναι η αξιοποίηση των καινοτομιών της «Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης» για την υποστήριξη του δημόσιου αγαθού, ειδικά με την αντιμετώπιση των προκλήσεων στον τομέα της κοινωνίας και της υγείας.
Κατά τη διάρκεια της κρίσης του COVID-19, εταιρείες και πανεπιστήμια έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους για την ανάπτυξη διαγνωστικών και θεραπευτικών μεθόδων και πιθανός εμβολίων. Επίσης, δημιούργησαν τον θεσμό της τηλεϊατρικής και κέντρα δοκιμών για τον εντοπισμό λοιμώξεων. Φανταστείτε, φανταστείτε λοιπόν τι θα μπορούσε να συμβεί αν παρόμοιες προσπάθειες είχαν γίνει σε κάθε τομέα.
Η κρίση του COVID-19 επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής των ανθρώπων, σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Η τραγωδία, όμως, δεν πρέπει να είναι η μόνη κληρονομιά της. Αντίθετα, η πανδημία δημιούργησε έναν παγκόσμιο προβληματισμό πως μπορούμε να επαναφέρουμε τον κόσμο μας για να δημιουργήσουμε ένα πιο υγιές, πιο δίκαιο και πιο γόνιμο μέλλον.»
