Σαμοθράκη: είναι επαρκή τα μέτρα του υπουργείου ή πρέπει να εφαρμοστούν σοβαρές μεταρρυθμίσεις;

Με ανυπομονησία περιμέναμε από τον υπουργό Τουρισμού, Χάρη Θεοχάρη, την ανακοίνωση των ενεργειών που πρόκειται να ακολουθηθούν για την αντιμετώπιση της κρίσης στη Σαμοθράκη. Όπως, λοιπόν, ανακοίνωσε ο υπουργός, στη χθεσινή του συνάντηση με τον πρόεδρο των επαγγελματιών και βιοτεχνών Σαμοθράκης, Γιάννη Γλήνια, αλλά και με τον νέο δήμαρχο, Νίκο Γαλατούμο, οι στοχευμένες δράσεις θα κινηθούν σε δύο άξονες.

Ο πρώτος άξονας, όπως είπε ο κ. Θεοχάρης, θα αφορά τη συνολική τουριστική θεώρηση στο νησί και, προς αυτή την κατεύθυνση, το υπουργείο Τουρισμού «θα μεταφέρει τα λιμνάζοντα προβλήματα του νησιού στα συναρμόδια υπουργεία, με στόχο την άμεση επίλυσή τους».

Σε πρώτο επίπεδο, όπως τονίστηκε, θα υπάρξει βοήθεια για την άμεση ανακούφιση και σε δεύτερο επίπεδο, μια μακρόχρονη στρατηγική, που θα συμβάλει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.

Σε ό,τι αφορά τον δεύτερο άξονα των δράσεων, αυτός άπτεται καθαρά με τις αρμοδιότητες του υπουργείου Τουρισμού, και ο υπουργός εστίασε στην καμπάνια προβολής του νησιού στη Ρουμανία μέσω bloggers, αλλά και σε ενέργειες όπως η αδειοδότηση του κάμπινγκ, αλλά και η αξιοποίηση του Ξενία.

Πλέον, όλες οι δυνάμεις του υπουργείου, αλλά και των επαγγελματιών στη Σαμοθράκη εστιάζουν στην άνθιση των τουριστικών ροών τον Σεπτέμβριο, προκειμένου να καλυφτεί το χαμένο έδαφος του Αυγούστου.

Στο σημείο αυτό, ο κ. Θεοχάρης, για μια ακόμη φορά, στάθηκε στη σημασία της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου και πως αυτή, εάν υφίστατο για τη Σαμοθράκη, θα λειτουργούσε ευεργετικά στην εξέλιξη των τουριστικών ροών προς το νησί.

Σε ό,τι αφορά το σκέλος των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες του νησιού, αυτό εντοπίζεται στη μόνιμη ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού σε ετήσια βάση, όπως ανάφερε ο πρόεδρος των επαγγελματιών και βιοτεχνών Σαμοθράκης, Γιάννης Γλήνιας. «Πάμε σε εκθέσεις στο εξωτερικό και δεν μπορούμε να υποσχεθούμε σταθερότητα στις ακτοπλοϊκές συνδέσεις», ανάφερε χαρακτηριστικά.

Την ίδια στιγμή, ένα ζήτημα αφορά και το Μουσείο της Σαμοθράκης το οποίο για πέντε χρόνια παραμένει κλειστό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το χαρτοφυλάκιο των τουριστικών προϊόντων που διαθέτει το νησί. Μάλιστα, η νέα δημοτική αρχή, όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο νέος δήμαρχος, θα κινηθεί άμεσα για το άνοιγμα των θυρών του Μουσείου, όπως και της ενίσχυσης της τουριστικής προβολής στο εξωτερικό.

Είναι αυτά επαρκή και ουσιαστικά μέτρα;

Ζώντας τον κλάδο της Εστίασης καθημερινά, δηλαδή έναν από τους πιο στενά συνδεδεμένους κλάδους με την τουριστική δραστηριότητα της Ελλάδας, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι οι παραπάνω ενέργειες, ακόμα και αν εφαρμοστούν ανεμπόδιστα, αναμένεται να έχουν μια απαλή συνεισφορά μπροστά στο πραγματικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει καθημερινά η τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας.

Βασιζόμενοι ως επί το πλείστον σε ένα γενικόλογο “Βγάζουν αυτοί, ξέρεις τι κονομάνε κάθε καλοκαίρι;”, η κοινή γνώμη κρύβει κάτω από το χαλάκι την διόλου εύκολη καθημερινότητα που καλούνται να φέρουν εις πέρας οι επιχειρηματίες σε τουριστικές περιοχές. Φόροι, δεκάδες, έλεγχοι, ακρίβεια είναι ήδη πολλά όταν πρέπει μέσα σε μία καλή σεζόν μόνο να δουλέψεις για όλο τον χρόνο! Φανταστείτε πόσο πιο τραγικά μπορούν να γίνουν τα πράγματα όταν αυτή η μία σεζόν πάει στράφι…

Ως ΠΑΣΚΕΔΙ τονίζουμε: οι επιχειρηματίες της Εστίασης, της Φιλοξενίας και των άλλων τουριστικών επιχειρήσεων ανήκουν σε μια ιδιαίτερη κατηγορία που απαιτεί ιδιαίτερους χειρισμούς από την εκάστοτε κυβέρνηση. Γι’ αυτό τον λόγο, επαναδιατυπώνουμε τις θέσεις μας με τα προτεινόμενα μέτρα για τους επιχειρηματίες που επλήγησαν στη Σαμοθράκη:

1.  Ελαφρύνσεις σε φορολογία και εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία. Είναι απαραίτητο για όσους επαγγελματίες έχουν υποστεί υλικές ζημιές να υπάρξει δυνατότητα απαλλαγής από την καταβολή εισφορών στον ΕΦΚΑ για τουλάχιστον ένα εξάμηνο ή και περισσότερο, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμα στην ασφάλιση υγείας.

2.  Ταυτόχρονα, εξίσου σημαντική είναι και η απαλλαγή από την καταβολή του τέλους επιτηδεύματος τουλάχιστον για το τρέχον έτος, όπως και η απαλλαγή πληρωμής ανταποδοτικών τελών μέχρι το τέλος του έτους όπου συνέβη το μοιραίο. Με αυτό τον τρόπο, οι επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να αποδίδουν λειτουργικά, ενώ δεν θα επιβαρύνονται οικονομικά μέχρι να απορροφήσουν το βάρος της καταστροφής.

3.  Αποκατάσταση στις υλικές ζημιές. Σε περιπτώσεις καταστροφών από φυσικά αίτια, η πλήρης αποζημίωση των επιχειρήσεων που επηρεάζονται άμεσα από την καταστροφή είναι απαραίτητη προκειμένου να αντέξουν τις υλικές απώλειες.

4.  Σημαντική είναι ωστόσο και η αποζημίωση για τα κατεστραμμένα προϊόντα με βάση τις τρέχουσες τιμές. Στόχος, εξάλλου, παραμένει η ομαλότερη επανένταξη των επιχειρήσεων αυτών σε κανονικό ρυθμό λειτουργίας και όχι η εξαφάνισή τους.

5.  Ρύθμιση σε εκκρεμότητες με δάνεια. Η αναστολή καταβολής δόσεων για δανειακές υποχρεώσεις που τυχόν έχουν οι ιδιοκτήτες αυτών των επιχειρήσεων είναι καθοριστικής σημασίας για την επιβίωσή τους σε επαγγελματικό, αλλά και προσωπικό επίπεδο. Μάλιστα αυτό θα πρέπει να γίνεται μαζί με την αποτίμηση των ζημιών που υπέστησαν, ώστε να ακολουθεί έπειτα ισοαναλογική απομείωση χρεών.

6.  Παράλληλα, σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζεται η παροχή διευκολύνσεων με χαμηλότοκα δάνεια για όσους ιδιοκτήτες επιθυμούν να επανεπενδύσουν στην επιχείρηση (ανακατασκευή, αγορά προϊόντων, μεταγκατάσταση κοκ) έτσι ώστε να αναβαθμίσουν τις απώλειες που υπέστησαν.

7.  Αναστολή αναγγελίας στον Τειρεσία για επιχειρήσεις που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές σε δάνεια.

8.  Ειδική ρύθμιση – παράταση για τις ληξιπρόθεσμες επιταγές.

9.  Άμεση καταβολή των ποσών που προκύπτουν από ιδιωτική ασφάλιση κτιρίων και αγαθών.

10. Προστασία σε κοινωνικό επίπεδο. Πέρα, όμως, από τις άμεσες αποζημιώσεις και τις φορολογικές-δανειακές ελαφρύνσεις, είναι απαραίτητο να εξεταστεί η συνεισφορά σε κοινωνικό επίπεδο. Γι’ αυτό τον λόγο, απαιτείται επέκταση του κοινωνικού τιμολογίου στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά της εκάστοτε πληγείσας περιοχής για ένα εύλογο χρονικό διάστημα (για παράδειγμα, διάστημα ενός έτους).

11. Απελευθέρωση πόρων από προγράμματα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για την αποκατάσταση των ζημιών. Μιλάμε για χρήματα που είναι διαθέσιμα και τα οποία μια κυβέρνηση με κοινωνική πολιτική οφείλει να ενεργοποιεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

12. Διαμόρφωση ενός ειδικού καθεστώτος πρόσβασης σε κοινωνικές υπηρεσίες και παροχές για τις οικογένειες των ιδιοκτητών ή υπαλλήλων από καταστήματα που έχουν πληγεί (βρεφονηπιακούς σταθμούς, βοήθεια στο σπίτι, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), προκειμένου να παραμείνουν ενεργοποιημένοι πολίτες-μέλη του συνόλου της κοινωνίας.