Le bistrot Paul Bert

Ένα κλασικό παρισινό μπιστρό με παραδοσιακή κουζίνα, που θυμίζει τη διαφήμιση «σε εμάς τα πιάτα είναι άδεια όταν επιστρέφουν από το τραπέζι και όχι όταν πηγαίνουν». Το αυθεντικό ντεκόρ και η ατμόσφαιρα γαλλικού ταβερνείου με τα απαστράπτοντα άσπρα τραπεζομάντιλα, τα πλακάκια στον τοίχο και την απαραίτητη ardoise (μαυροπίνακα με τα πιάτα ημέρας) καθιστούν το Paul Bert μια άριστη επιλογή για όσους αντιστέκονται στα κελεύσματα της γαστρονομικής λιτότητας, του μοντερνισμού αλλά και του διαιτολόγου τους. Εάν όμως κάποιος θέλει να αποφύγει τα εξαιρετικά κρεατικά του –όπως η Cote de Boeuf για δύο άτομα–, μπορεί να καταφύγει στην υπέροχη γλώσσα. Οι μερακλήδες βέβαια θα προτιμήσουν π.χ. τα Rognons de Veau (μοσχαρίσια νεφρά). Ο ιδιοκτήτης Bertrand Auboyneau λατρεύει το κρασί και αναζητά καλές ετικέτες από μικρούς παραγωγούς (vignerons) προς τέρψιν των πελατών. Μεταξύ των επιδορπίων, ο μπαμπάς με ρούμι συναγωνίζεται, και για κάποιους ξεπερνά, αυτόν της La Fontaine de Mars, ενώ φημίζεται εξίσου και για το Paris Brest του.

18 rue Paul-Bert, Paris, 75011, Τ/+33143722401

Samaritaine

Έμεινε ερμητικά κλειστό για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια, για να ανοίξει και πάλι φέτος, ακριβότερο και πολυτελέστερο, με τη φροντίδα του γνωστού ομίλου ειδών πολυτελείας LVMH. O πέμπτος όροφος είναι ολοκληρωτικά αφιερωμένος στη γαστρονομία με δέκα εστιατόρια-food stalls, μεταξύ των οποίων το Street Caviar από το ιστορικό ψαροεστιατόριο Prunier (το οποίο ήταν ωστόσο καλύτερο πριν ανακαινιστεί), αλλά και παράρτημα της περίφημης αλυσίδας Patisserie Dalloyau. Αν και η Grande Epicerie είναι από πλευράς γεύσεων ποικιλίας κ.λπ. σε πολύ υψηλότερο επίπεδο, μια στάση στο πανέμορφο αυτό ιστορικό πολυκατάστημα που απέκτησε μια νέα ζωή είναι, όπως θα έλεγαν οι Γάλλοι, de rigeur.

9 Rue de la Monnaie, 75001, Τ/+33 1 88 88 60 00, www.dfs.com/en/samaritaine

Lasserre

Ο René Lasserre άνοιξε το ομώνυμο εστιατόριο-τοπόσημο το 1942 και κατάφερε να διατηρεί σχεδόν σε μόνιμη βάση το αστέρι Μισελέν ακόμα και μετά τον θάνατό του, το 2006. Το ιστορικό μαγαζί φιλοξενείται σε μια μονοκατοικία με υπέροχο κήπο κοντά στα Ηλύσια Πεδία και δίνει την αίσθηση ότι δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα από την ίδρυσή του. Η σάλα κλασική αλλά ιδιαίτερα φωτεινή και εντυπωσιακή, ενώ η καλοσχεδιασμένη κάρτα του, αν και όμορφη αισθητικά, είναι συγκρατημένη από πλευράς επιλογών, κάτι που συνήθως υποδηλώνει αυτοπεποίθηση και ποιότητα. Θα φάτε ένα από τα καλύτερα Τουρνεντό Ροσίνι της πόλης (φιλέτο σκεπασμένο με φουά γκρα, μια ανακάλυψη του γνωστού Ιταλού συνθέτη, που όταν έχασε την ικανότητά του να γράφει μουσική, αποσύρθηκε, βαθύπλουτος, σε έναν πύργο στο Παρίσι και πέρασε την υπόλοιπη ζωή του τρώγοντας, πίνοντας και διασκεδάζοντας). Για τους μερακλήδες, το Lassere φτιάχνει και περιστέρι, αλλά πρέπει να το ζητήσετε μία δύο ημέρες πριν. Κόντρα στη μοδάτη γαστρονομική σκηνή του Παρισιού, όπου τα εστιατόρια έρχονται και παρέρχονται, το Lasserre είναι πάντα, για τους cognoscenti, μια σταθερή αξία.

17 Avenue Franklin Roosevelt, 75008, Τ/+33 1 43595343, www.restaurant-lasserre.com

La Fontaine de Mars

Tο ιστορικό κατάστημα χρονολογείται από το 1908 και είναι μεταξύ των παλαιοτέρων μπιστρό της πόλης. Από το 1991 έχει περάσει στα χέρια του ζεύγους Boudon, διατηρεί όμως απόλυτα την πατίνα του και τον παραδοσιακό χαρακτήρα της κουζίνας του. Η σάλα με τα στενά τραπέζια, τα κολλαριστά κόκκινα καρό λινά, την ξύλινη επένδυση και τα παλαιά χρωματιστά πλακάκια δεν θα μπορούσε να είναι αυθεντικότερη. Ομοίως και η κουζίνα του, η οποία ακολουθεί πλήρως την παράδοση των παρισινών μπιστρό. Από αυτήν ξεχωρίζει το φουά γκρα, τόσο σε τερίνα όσο και φρέσκο στο τηγάνι, ενώ οι ιδιαίτερα ριψοκίνδυνοι μπορούν να απολαύσουν ένα μπουντέν (λουκάνικο παραγεμισμένο με αίμα) ή μια αντουιγιέτ (υπερμεγέθης γαλλική γαρδούμπα). Η Fontaine φτιάχνει τον χειμώνα ένα μοναδικό χωριάτικο κασουλέ και, για όσους δεν αντέχουν τις βαριές γεύσεις, μια εκπληκτική γλώσσα meuniere. Τα γλυκά του στέκονται στο ύψος της αλμυρής κουζίνας, ενώ ιδιαίτερης μνείας χρήζει το πανύψηλο και καλοφτιαγμένο ιλ φλοτάν (κυριολεκτικά «το νησί που επιπλέει», εν προκειμένω ένα ευμέγεθες παγόβουνο από μαρέγκα ποσέ που επιπλέει σε μια θάλασσα από κρεμ ανγκλέζ). Αξιοσημείωτη είναι και η κάρτα κρασιών με προσωπικές επιλογές του ζεύγους Boudon από το Μπορντό και τη νοτιοανατολική Γαλλία, απ’ όπου κατάγονται. Παρότι εκεί έφαγαν η Μισέλ και ο Μπαράκ Ομπάμπα κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης, αυτό δεν είχε επιπτώσεις ούτε στο ύφος ούτε στην τιμολογιακή πολιτική.

129 Rue Saint-Dominique, 75007, Τ/+33 1 47054644, www.fontainedemars.com

Le Florimond

Το πολύ μικρό πλην υπέροχο εστιατόριο του Pascal Guillaumin, που οφείλει το όνομά του στον κηπουρό του Claude Monet, ακολουθεί ευλαβικά τις εποχές και αναζητά πάντα την καλύτερη πρώτη ύλη. Γιος αλλαντοποιού από την Corrèze, συνεργάζεται με μικρούς παραγωγούς, συχνά από τον τόπο καταγωγής του, οι οποίοι τον προμηθεύουν με σαλαμικά, το μάλλον δύσκολο για εμάς Boudin noir (λουκάνικο με αίμα) αλλά και ένα καταπληκτικό φουά γκρα. Αξίζει να δοκιμάσει κανείς το έξοχο γεμιστό λάχανο της Franceline, γιαγιάς του Pascal, αλλά και τα χοιρινά μάγουλα με τσορίθο. Προ του αχλαδίου έχει εξαιρετικά τυριά για να τελειώσετε το κρασί σας και έπειτα υπέροχα γλυκά, όπως ένα εντυπωσιακό μιλφέιγ και το κλασικό ιλ φλοτάν. Η κάρτα κρασιών του είναι μικρή αλλά πολύ προσεγμένη, ενώ η όλη εμπειρία, χάρη και στην απίστευτα φιλική και αληθινή φιλοξενία του μετρ Laurent, καθιστά το Florimond εξαιρετική επιλογή, και μάλιστα προσιτή για τα παρισινά δεδομένα, αφού το κόστος δύσκολα θα ξεπεράσει τα 50 ευρώ κατά κεφαλήν.

19 Av. de la Motte-Picquet, 75007, Τ/+33 1 45554038, www.leflorimond.com

L’Atelier de Joël Robuchon

Παρά το ότι ο τελειομανής και εμβληματικός σεφ έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 2018, σε ηλικία 73 ετών, το ομώνυμο Atelier (Εργαστήριο) του στο St-Germain (προτιμήστε το σε σχέση με το κατάστημα της Etoile) εξακολουθεί να προσφέρει μια εξαιρετική εμπειρία. Οι πελάτες κάθονται γύρω από την μπάρα μπροστά στην ανοιχτή κουζίνα, σε έναν χώρο που παραπέμπει σε παραδοσιακό γιαπωνέζικο τεμπουράδικο ή ισπανικό ταπατζίδικο. Παρά το ιδιαίτερα υψηλό γαστρονομικό του επίπεδο –διατηρεί ακόμη το ένα αστέρι Μισελέν–, το L’Atelier είναι τόσο χαλαρό που θα μπορούσε κανείς να τρώει σαν να βρίσκεται στην κουζίνα του σπιτιού του (τουλάχιστον μέχρι να έρθει ο λογαριασμός). Οι μερακλήδες θα δοκιμάσουν μεδούλι σε φρυγανισμένο ψωμί, καταπληκτικά γλυκάδια, χτένια με αγκιναράκια Ιερουσαλήμ και υπέροχα μοσχαρίσια μάγουλα με σάλτσα από κόκκινο κρασί συνοδεία πολέντας. Οι φίλοι του ποδηλάτου θα προτιμήσουν το Paris-Brest, ένα υπέροχο σου γεμάτο με κρέμα φουντουκιού, που έδινε ενέργεια στους συμμετέχοντες στον ομώνυμο ιστορικό αγώνα. Αν και σήμερα υπάρχουν πάνω από δέκα παραρτήματα του «Εργαστηρίου» διεθνώς, γεγονός που συχνά συνεπάγεται πτώση της ποιότητας, το συγκεκριμένο μαγαζί παραμένει μία από τις πιο απολαυστικές γαστρονομικές διευθύνσεις της πόλης.

5 rue de Montalembert, 75007, Τ/+33 1 42847000, www.joel-robuchon.com

Pantagruel

Είναι ένα από τα λίγα αξιολογηθέντα με αστέρι Μισελέν εστιατόρια στα οποία μπορεί κανείς να φάει –το μεσημέρι– με 50 ευρώ. Οφείλει το όνομά του στον ομώνυμο ήρωα του Rabelais και την ύπαρξή του στον ταλαντούχο και νεότατο μάγειρα Jason Gouzy. Βρίσκεται στο περίφημo Sentier, όπου χτυπάει η καρδιά της γαλλικής μόδας. Παρότι το όνομα του καταστήματος αποδίδεται στη γλώσσα μας ως «Γαργαντούας», οι μερίδες είναι λογικού μεγέθους, αλλά οι γεύσεις έξοχες. Το βράδυ αξίζει να δοκιμάσετε το μενού των επτά πιάτων με τα αντίστοιχα ταιριασμένα κρασιά. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται π.χ. καπνιστή κολοκύθα με αχινό, φραγκόκοτα με τσορίθο και ψάρι (ανάλογα με την ημέρα) ή αστακός (με επιπλέον χρέωση και συχνά άνοστος λόγω terroir). H όλη εμπειρία έχει μια φρεσκάδα και είναι, τηρουμένων των αναλογιών, προσιτή.

ΠΗΓΗ