Επίσκεψη στο αποστακτήριο Edradour στην περιοχή Pitlochry κοντά στο Εδιμβούργο

20 Δεκεμβρίου, 2020
edradour

Η ώρα ήταν 8:00 το πρωί όταν ξεκινήσαμε από το Εδιμβούργο για το Edradour Distillery. Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος και σίγουρα η έλλειψη σοβαρού καφέ ήταν αισθητή! Η επιστροφή όμως στην αγαπημένη μας Σκωτία, μας έκανε να είμαστε γεμάτοι ενέργεια και αγωνία για να ζήσουμε το whisky journey που είχαμε ετοιμάσει από την Ελλάδα.

Ήταν μια ιδέα που γεννήθηκε αρκετά αυθόρμητα, οργανώθηκε πολύ γρήγορα και το πλάνο μας θα ήταν να επισκεφτούμε όσα περισσότερα αποστακτήρια μπορέσουμε, μέσα σε 2 εβδομάδες. Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε από Speyside και παιρνώντας από Highlands να φτάσουμε έως τα νησιά Orkney. Το Edradour για όσους γνωρίζουν, βρίσκεται σχεδόν πάνω στη διαδρομή από Εδιμβούργο, οπότε τι πιο φυσιολογικό να κάνουμε εκεί την πρώτη μας στάση.

 

Το Edradour Distillery βρίσκεται στα Highlands στην περιοχή PitlochryPerthshire. Το Pitlochry έχει ψηφιστεί ως ένα από τα πιο γραφικά και όμορφα χωριά της Σκωτίας. Μάθαμε ότι το είχε επισκεφθεί η Queen Victoria το 1842, όταν φιλοξενήθηκε στο Blair Athol Castle, που βρίσκεται επίσης στην περιοχή. Για να φτάσεις στο αποστακτήριο μπαίνεις σε έναν μικρό δρομάκι, το οποίο σε κάνει να αναρωτιέσαι αν έχεις χαθεί. Πινακίδα δεν υπήρχε. Είπαμε να προχωρίσουμε για να δούμε που θα μας οδηγήσει αυτός ο μονόδρομος. Ο ήλιος είχε βγει, ο ουρανός είχε ελάχιστα σύννεφα και ο καταπληκτικός αυτός καιρός μας έκανε να σκεφτόμαστε την Ελλάδα, που εκείνη την ώρα μας πληροφόρησαν ότι έβρεχε καταρρακτωδώς. Η θέα σε αυτή τη μικρή διαδρομή ήταν υπέροχη. Μια όμορφη κοιλάδα με ένα ποτάμι (Edradour Burn) απλώνονταν στα αριστερά μας.

Βαρέλια; Φτάσαμε!

Γεμάτοι αγωνία και νομίζοντας ότι θα καταλήξουμε στην αυλή κάποιου χωριατόσπιτου, βλέπουμε ξάφνου βαρέλια whisky έξω από ένα κτίριο και 2 άντρες να τα κυλάνε βάζοντας τα στη σειρά. Μόλις είχαμε φτάσει στο Edradour. Ήταν αρκετά νωρίς για το Visitor’s Centre, οπότε παρκάραμε στο parking του αποστακτηρίου, μπροστά από το εμφιαλωτήριο. Εκεί βρίσκονταν ένα φορτηγό γεμάτο βαρέλια από άλλα αποστακτήρια, ένα κλαρκ που τα ξεφόρτωνε και οι 2 υπάλληλοι να τα τοποθετούν στην σειρά ανάλογα με την προέλευσή τους. Ενθουσιασμένοι καλημερίσαμε τους υπαλλήλους και ρωτήσαμε αν μπορούμε να βγάλουμε μερικές φωτογραφίες από τα νεοαφιχθέντα βαρέλια. Όπως μας είπαν “we were more than welcomed” να το κάνουμε κι έτσι αρχίσαμε “δουλειά”. Παρατηρήσαμε ότι αυτά που ξεφόρτωναν ήταν βαρέλια από Islay και μάλιστα από τα αποστακτήρια Bunnahabhain και Bruichladdich.

 

Το Visitor’s Centre άνοιγε στις 10:00. Η ώρα ήταν 9:40 οπότε είχαμε λίγο χρόνο να περπατήσουμε στην γύρω περιοχή και να βγάλουμε φωτογραφίες εξωτερικά από το πανέμορφο αυτό distillery. Όμορφα γραφικά σκωτσέζικα σπιτάκια, πολύ πράσινο – το πράσινο της Σκωτίας – κι ένα ποταμάκι που πέρναγε μέσα από το Edradour και έκανε το τοπίο να μοιάζει βγαλμένο από πίνακα ζωγραφικής.

 

the tasters club the likker edradour whisky

 

Open the Gates!

Ήρθε όμως η ώρα που άνοιξαν οι πύλες και μαζί με περίπου 6 άλλους επισκέπτες μπήκαμε μέσα με βήμα ταχύ. Βγάλαμε το εισιτήριο μας στο Whisky Shop και ανεβήκαμε μια μικρή γεφυρούλα πάνω από το μικρό ποταμάκι, για να μπούμε στο Coffee Shop / Whisky Bar. Το πρώτο συναίσθημα που σου δημιουργεί το Edradour είναι ευφορία. Είναι τόσο μικρό και όμορφο. Έχεις δει όλες αυτές τις φωτογραφίες με τα άσπρα μικρά κτίρια και τις κόκκινες πόρτες, τα παρτέρια με τα λουλούδια, το ποταμάκι που κυλά ανάμεσά τους και τώρα είσαι εκεί, βιώνοντας την ίδια εμπειρία με περισσότερους από 100.000 ετήσιους επικέπτες! Μοιάζει με λειτουργικό μουσείο. Περιμένοντας να οργανωθεί το πρώτο group από visitors, χαζέψαμε τις βιτρίνες με σπάνια και μοναδικά μπουκάλια whisky και ρίξαμε μια γρήγορη ματιά στις ετικέτες του μπαρ, για να δούμε τι θα δοκιμάσουμε μετά. Χωρίς μεγάλη αναμονή ξεκινήσαμε το tour.

 

Edradour Distillery – Scotland’s Little Gem

Με ιδιαίτερη χαρά αλλά και απορία είδαμε ότι το tour ξεκινάει αμέσως με τη γευστική δοκιμή. Η αίθουσα γευσιγνωσίας είναι πολύ όμορφη και εκεί βρίσκονταν η παλιά αποθήκη κριθαριού. Αυτά που μας προσέφερε το distillery για να δοκιμάσουμε είναι το Edradour Distillery Edition 10 years old, το Ballechin 10 years old και ένα cream liquer, που δεν καταλάβαμε ακριβώς γιατί θα έπρεπε να το δοκιμάσουμε! Η ξεναγός, μας είπε κάποια ιστορικά στοιχεία για το αποστακτήριο, συμπληρωματικά ενός video που παρακολουθήσαμε και μας εξήγησε ότι ο μεγάλος μεταλλικός δίσκος πάνω από το τζάκι είναι ένα κομμάτι από άμβυκα. Η ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι πήραμε τα glencairn ποτήρια μας ως δώρο μετά τη δοκιμή.

 

Το όνομα Edradour πρωτοαναφέρεται το 1837, αλλά ένα farm-distillery με το όνομα Glenforres υπήρχε στην ίδια θέση γύρω στο 1825. Εκείνη την εποχή πολλά μικρά αποστακτήρια λειτουργούσαν στο Perthshire, αλλά μόνο το Edradour υπάρχει ακόμα. Ήταν το μικρότερο αποστακτήριο στη Σκωτία μέχρι πριν μερικά χρόνια, αλλά από το 2005 τα KilchomanDaftmill και Loch Ewe του πήραν την πρωτιά. Από το 2002 ανήκει στον Andrew Symington, πιο γνωστό ως τον ανεξάρτητο εμφιαλωτή Signatory Vintage. Αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να αγοράσει κάποιο από τα Scapa, Glenturret και Ardbeg, εξαγόρασε το Edradour όταν το πούλησε η Pernod Ricard. Η παραγωγή του φτάνει μόνο τα 130.000 λίτρα ετησίως ή αλλιώς 12 βαρέλια την εβδομάδα! Με τις καινούργιες εγκαταστάσεις που ετοιμάζονται όμως, θα φτάσει τα 400.000 λίτρα. Αυτή τη στιγμή, πιο πολλοί εργάζονται στις ξεναγήσεις παρά στην παραγωγή whisky. Δύο άτομα προσωπικό είναι υπεύθυνα για την παραγωγή, ενώ συνολικά απασχολούνται πάνω από 30 άτομα!

 

The Mafia Connection

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ιστορία του αποστακτηρίου παρουσιάζει η σύνδεσή του με την Ποτοαπαγόρευση και τη Μαφία. Το 1933 ιδιοκτήτης γίνεται ο William Whiteley. Ο συγκεκριμένος ήταν ένας πανούργος έμπορος, που ξεκίνησε σαν πωλητής στις αρχές του 20ου αιώνα και το 1914 κατείχε την J.G. Turney & Son, εταιρία blending, κυρίως εξαγωγική. Με την κήρυξη της ποτοαπαγόρευσης ο Whiteley άδραξε την ευκαιρία, ήρθε σε επαφή με τον Frank Costello, ηγετική μορφή της Μαφίας της Νέας Υόρκης και τον όρισε ως “Εμπορικό Σύμβουλο στις ΗΠΑ” με ετήσιο μισθό $ 5.000. Ο Costello ήταν ιδιοκτήτης πολλών speakeasies bars και φυσικά λαθρέμπορος ποτού. Το blented whisky King’s Ransom εδραιώθηκε έτσι στην Αμερική. Πέντε χρόνια αργότερα όμως, ο συνεργάτης του Costello, Irving Haim ανέλαβε την διοίκηση του Edradour, με τον Costello (και την εταιρία του) να αναλαμβάνει τις πωλήσεις του King’s Ransom. Αυτή η ελαφρώς ασυνήθιστη συμφωνία κράτησε μέχρι το θάνατο του Haim το 1976. Για την ιστορία, το 1982 πωλείται στην Campbell Distillers, θυγατρική της Pernod Ricard, ενώ το 1986 κυκλοφορεί το πρώτο single malt.

 

Distillery Tour

Όπως κάθε τυπικό tour σε ξεναγεί στις εγκαταστάσεις, βλέπεις τον εξοπλισμό, τη διαδικασία παραγωγής (αν το distillery λειτουργεί), μαθαίνεις πληροφορίες και καταλήγεις στις αποθήκες με τα βαρέλια. Το Edradour λοιπόν διαθέτει ένα mash tun αντίκα, από χιτοσίδηρο, φτιαγμένο το 1910 και χωρητικότητας 1.15 τόνους. Διαθέτει 2 ξύλινους washbacks από πεύκο Oregon, όπου η ζύμωση (fermentation) κρατάει 48 ώρες. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι το μίγμα από το mashing, το wort όπως ονομάζεται, ψύχεται πριν μπει στα washbacks σε ένα μηχάνημα αντίκα και αυτό, το Morton Refrigerator, το μοναδικό που υπάρχει ακόμα σε λειτουργία, φτιαγμένο το 1933. Το υγρό μετά τη ζύμωση οδηγείται στο μοναδικό ζεύγος από χάλκινους άμβυκες, έναν 4.200 λίτρων wash still και έναν 2.000 λίτρων spirit still. Και εδώ βρήκαμε ένα κομμμάτι αντίκα στην διαδικασία απόσταξης, αφού οι 2 άμβυκες συνδέονται με ένα σύστημα (worm tub) άνω των 100 ετών, για να μετατρέπει τo αλκοόλ από ατμό πάλι σε υγρό.

 

Στο τέλος, ένα από τα αγαπημένα μέρη κάθε distillery tour. Οι αποθήκες (warehouses) όπου το whisky ξεκουράζεται και ωριμάζει. Όπως βέβαια είναι αυτονόητο δεν υπάρχουν βαρέλια μόνο για Edradour εμφιαλώσεις, αλλά και για Signatory Vintage. Το μάτι μας έπεσε σε βαρέλια Glenlivet, Mortlach, Tormore, Linlithgow, Dallas Dhu (ω ναι!).

the tasters club the likker edradour whisky barrels

 

Επιστρέψαμε στο whisky bar-cafe για ένα τελευταίο dram πριν την αναχώρηση. Επιλέξαμε ένα 26 ετών Edradour σε Pedro Ximenez Cask Finish από τη σειρά Farewell to 1985 – Last Cask στους 47,8% αλκοολικούς βαθμούς. Πριν ξεκινήσουμε για το επόμενο distillery απολαύσαμε έναν καφέ έξω, δίπλα στο ποταμάκι, σε μια κλασική σκωτσέζικη λιακάδα, ενδιάμεσα από τη συννεφιά. Οι κούπες μας ήταν κι αυτές δώρο του αποστακτηρίου. Φύγαμε για Blair Athol… (συνεχίζεται)

 

 

Tasting notes of the day:

 

Edradour 10 Year Old Distillery Edition 40% ABV

Nose: Αποξηραμένα φρούτα, sherry, καραμελωμένο μήλο.

Palate: Γεμάτο σώμα, σταφίδες, toffee, κέικ με φρούτα. Spicy, λίγο ξύλο, λίγο δέρμα.

Finish: Μικρή επίγευση, κάψιμο αλλά και γλύκα.

 

Ballechin 10 years old Heavily Peated 46% ABV

Nose: Καπνός τζακιού, γρασίδι, μπέικον.

Palate: Ελαιώδες σώμα, κανέλα, γλυκό στην αρχή, με νότες σοκολάτας και καμμένου ξύλου.

Finish: Μεσαία επίγευση, με εμφανή πάλι τον καπνό, μαύρη σοκολάτα.

 

Edradour 26 years old Pedro Ximenez Cask Finish – Farewell to 1985 – Last Cask 47.8% ABV

Nose: Γλυκιά μύτη, βανίλια, δέρμα.

Palate: Σοκολάτα, μόκα, λίγο καρύδι, σταφίδα, αλμυρό βούτυρο. Γεμάτο σώμα, πολύ μακρυά και σταθερά δάκρυα.

Finish: Μεσαία επίγευση, με ξύλο και πικράδα.

 

 

Άρθρο: Βασιλική Χρυσοβιτσιώτη, Γιάννης Μηλιώνης

ΠΗΓΗ


ΠΑΣΚΚΕΔΙ

Πανελλήνιο Σωματείο Καταστημάτων και Καταναλωτών Εστίασης και Διασκέδασης. Εξειδικευμένο portal ενημέρωσης για τον κλάδο της Εστίασης και τους καταναλωτές.


ΚΑΛΕΣΤΕ ΜΑΣ