Μπορεί το 2020 και το 2021 να είναι δύο από τα χειρότερα έτη για την επιχειρηματικότητα που σκεπάζεται κάτω από την ευρύτερη ομπρέλα της εστίασης.

Κατά τη διάρκεια τους υπήρξαν δυο περίοδοι καραντίνας που έφτασαν κοντά στους εφτά μήνες συνολικά, ενώ όταν άνοιξε ο κλάδος ακολούθησαν δεκάδες έλεγχοι και μέτρα προστασίας που ουσιαστικά δυσκόλευαν την λειτουργία τους και που τους έκοβαν πελάτες.

Παρόλα αυτά το διάστημα αυτό όχι μόνο δεν σταμάτησαν να ανοίγουν νέες επιχειρήσεις στον κλάδο, αλλά αντίθετα αυτή η τάση που υπήρχε και από τα χρόνια της κρίσης έγινε ακόμα μεγαλύτερη.

Τα στοιχεία του Γ.Ε.ΜΗ. του Επιμελητηρίου Αχαΐας για τον κλάδο της εστίασης και τα καταστήματα που άνοιξαν σε αυτά τα δύο χρόνια είναι αποκαλυπτικά.

Συγκεκριμένα το 2020 άνοιξαν 560 επιχειρήσεις εστίασης, ενώ για το 2021 από τις αρχές του έτους μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου 378.

Συνολικά δηλαδή σε αυτό το διάστημα άνοιξαν 938 νέες επιχειρήσεις εστίασης σε όλη την Αχαΐα, σύμφωνα με τις εγγραφές που έγιναν στα μητρώα του Επιμελητηρίου.

Το ίδιο διάστημα οι διαγραφές για τα καταστήματα της εστίασης που έκλεισαν ήταν 176 για το 2020 και 75 για το 2021 (πάντα μέχρι το τέλος του γ’ οικονομικού εξαμήνου).

Αν θέλει κανείς να το προχωρήσει το όλο θέμα για να βγάλει τα ανάλογα συμπεράσματα διαπιστώνει ότι το ισοζύγιο ανάμεσα στις εγγραφές και τις διαγραφές για το 2020 ήταν στο +384 και στο +303 για το 2021.

Αθροιστικά το αποτέλεσμα του θετικού ισοζυγίου για αυτά τα δύο χρόνια πάντα μιλώντας για τον κλάδο της εστίασης φτάνει το +687.

Οι δύο εξηγήσεις του φαινομένου

Με όλα αυτά βέβαια δεν θέλουμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο χώρος της εστίασης ανθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με τόσα μέτρα και τόσους ελέγχους. 

Με τα τσουχτερά πρόστιμα και με την απώλεια του τζίρου να έχει ξεπεράσει το 60% και να αγγίζει το 70% το διάστημα αυτό.

Πώς εξηγείται όμως αυτό το θέμα των επιχειρήσεων που ανοίγουν σε έναν κλάδο που το μεγαλύτερο μέρος των καταστημάτων του έχει πάψει να είναι βιώσιμο και υποφέρει από τις συνθήκες της εποχής;

Απλά ένα μεγάλο ποσοστό των νέων επιχειρηματιών που εμπλέκονται με την εστίαση δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν. Αυτή είναι η μια πτυχή της εξήγησης.

Η άλλη αφορά τους “παλιούς” επιχειρηματίες που ανοίγουν νέα μαγαζιά και μένουν στον χώρο γιατί αυτό γνωρίζουν να κάνουν, μη έχοντας τα περιθώρια και τις δυνατότητες για να στραφούν κάπου άλλου.

Με λίγα λόγια οι εποχές των κρίσεων (θυμηθείτε και την οικονομική κρίση) ευνοούν την αύξηση των επιχειρήσεων της εστίασης και αυτό πια είναι ένα ερώτημα που θα κληθούν να απαντήσουν οι μελετητές του μέλλοντος…

ΠΗΓΗ